سفر به دنیای آرام

ویانا برگشته، در اولین دقایقی که همدیگه رو دیدن آرام به ویانا می گه؛ ویانا انقدر از دیدنت هیجان انگیز بودم که خواب از چشمم پریده بود ...

دیروز آرام توی آسانسور یه دونه برگ ریحون پیدا کرد و به من گفت؛ مامان نظرت چیه اینو ببریم خونه با آبرنگم رنگش کنیم؟ منم که عاشق این بازیهای خلاقانه خود جوشم که بیشتر از 5 دقیقه طول می کشه... اول از همه صاف وصوفش کنیم حالا آمادۀ رنگ آمیزیه حالا چاپس کنیم رو کاغذ حالا حمومش بدیم تا دوباره رنگش کنیم و حسابی همش بزنیم تا تمیز بشه حالا یه برگ از روش نقاشی کنیم... چقدر من نگران قلم دست گرفتن آرام بودم قبلا" همش فکر می کردم از اون بچه هایی می شه که یه جورِ متفاوتی قلم دست می گیره، اما گویا نگرانیِ بیهوده ای بوده چون حالا حتی فشاری که به قلم می یاره هم کنترل شده است   و نشون به این نشون که آرام یک ساعت ...

حتی تصور اینکه برخورد دنیا با ملت ایران محترمانه باشه اشکمو در می یاره. امیدوارم گندهای " دولت پاینده" سد راهِ کسب آبروی از دست رفته ملتم نشه!

در تمام سالهای عمرم حتی شنیدن اسم این ماه حالم رو خراب می کرد از بس که گرمای هوا آدم رو کلافه می کنه، اما این مرداد 92 با همه مردادهای عمرم فرق می کنه، به خاطر اینکه هواش عجیب غریبه یه جوری هوا خیلی خوبه نه که حالا فکر کنید بهاریه ها نه، اما گرماش طاقت فرسا نیست حتی شبهاش می تونم بگم که خنکه!!! این عکس مربوط به امروز ساعت 12 ظهره هوای قشنگی بود، وسط تابستون سر ظهر با آرام رفتیم کنار دریا. دوست دارم این مرداد 92 رو!!!   یه کم بعد تر نوشت!!! دارم یه نگاهی به وبلاگ آرام می ندازم، این سه تا پست آخر همش به دریا ربط داره، تابستونمون کلی بوی دریا می ده.   ...

امروز رفته بودیم دریا، خاله ندا به آرام می گه؛ آرام از روی موجها بپر. آرام می گه؛ آخه من که استادِ دریا نیستم خاله ندا من استاد خونه ام اونجا می تونم بپرم   بعدنوشت! باورتون می شه که هوای لب دریا در بندرعباس توی مرداد ماه وقتی خورشید داره غروب می کنه خنک باشه؟! من که هنوز در عجبم!!! اینم عکسهای دم غروبِ ما که من عاشقِ رنگشم، آرام امروز همش به این خرچنگ کوچولوها گیر داده بود می خواست از توی صدفشون درشون بیاره ...

خوب ... اگه می خوایین منو بشنوید برید اینجا   ...